تعيين بهترين مكان براي اجراي طرح حوضچه‌هاي تغذيه مصنوعي آب زيرزميني با استفاده از دو روش بولين و AHP

برداشت بي رويه از آب هاي زيرزميني و عدم جايگزيني آن‌ها، در بسياري از آبخوان‌هاي كشور من‌جمله آبخوان دشت گرمسار موجب كاهش سطح آب زيرزميني شده است. تعيين مناطق مناسب جهت تغذيه مصنوعي به‌عنوان راهكاري براي جبران اين مشكل، از اهميت زيادي برخوردار است. در اين تحقيق از دو روش بولين و AHP با كمك سيستم اطلاعات جغرافيايي (ArcGIS)، براي تعيين بهترين مكان اجراي طرح حوضچه‌هاي تغذيه مصنوعي آب زيرزميني در سطح دشت گرمسار سمنان استفاده شد. بدين منظور از 8 پارامتر مؤثر شامل فاصله از رودخانه، شيب، ضخامت ناحيه غيراشباع، نفوذپذيري سطحي، زمين‌شناسي، كيفيت آب زيرزميني، كاربري اراضي، تراكم زهكش استفاده شده و لايه‌هاي اطلاعاتي آن در ArcGIS تهيه شد. هركدام از اين لايه‌ها بر اساس منطق بولين و AHP امتيازدهي شده و درنهايت بر اساس عملگر هر يك از اين روش‌ها با يكديگر تلفيق شدند و نقشه‌هاي مكان مناسب براي تغذيه مصنوعي تهيه شد. طرح تغذيه مصنوعي اجرا شده در محدوده دشت گرمسار به‌عنوان نقطه كنترل، در طبقه مناسب روش AHP و روش بولين قرار گرفت. اراضي مناسب جهت اجراي طرح تغذيه مصنوعي با به‌كارگيري منطق بولين 78 /0 درصد حاصل شد و روش AHP نيز 38/ 3 درصد خيلي مناسب و 39 /36 درصد مناسب تشخيص داده شد.