ارائه مدل نوآوري باز در صنعت لبنيات ايران

در اين مقاله، مدلي جهت شكل‌گيري نوآوري باز در صنعت لبنيات ايران ارائه مي‌شود. در واقع رابطه بين نوآوري باز به عنوان متغير مكنون و عوامل اثرگذار بر آن در چارچوب مدلي تبيين مي‌شود. سه دسته از عوامل در ارتباط با نوآوري باز قابل طرح است، عوامل داخلي (منابع تكنولوژيك، ظرفيت جذب)، عوامل خارجي (نيازهاي مشتريان، مشاركت و شبكه سازي، تغييرات تكنولوژيك) و عوامل رابطه‌اي (فرهنگ سازماني). با انجام مصاحبه‌ با خبرگان امر در ارتباط با سازه‌هاي مدل مذكور و انجام تحليل‌هاي آماري، اعتبارسنجي لازم بعمل آمد. سپس در يك مطالعه ميداني در شركت صنايع لبني پاك با توزيع پرسشنامه، داده‌هاي مرتبط براي آزمون تأييد سازه‌ها، نشانگرها و متغيرهاي مدل، گردآوري شد. در ادامه با استفاده از تكنيك مدل‌سازي معادلات ساختاري و نيز معادلات رگرسيون تعاملي در قالب تحليل مسير و كاربرد نرم‌افزارهاي Spss و Lisrel، داده‌ها مورد تحليل قرار گرفته‌اند و عوامل رابطه‌اي بين متغيرهاي مكنون و مشاهده‌گر تبيين شدند. نتايج موِيد آن است كه در بعد داخلي منابع تكنولوژيك با شكل‌گيري نوآوري باز، رابطۀ مستقيم مثبت ندارد در حالي كه توانمندي جذب ايده‌ها با شكل‌گيري نوآوري باز، رابطه مثبت دارد. در بعد خارجي، نيازهاي مشتريان، مشاركت و شبكه سازي و تغييرات تكنولوژيك با شكل‌گيري نوآوري باز، رابطه مثبت دارند. سرانجام در بعد عوامل رابطه‌اي فرهنگ سازماني با شكل‌گيري نوآوري باز، رابطه مثبت دارد. مدل اين تحقيق با سازه‌ها و متغيرهاي مرتبط مي‌تواند در شكل‌گيري نوآوري باز در صنعت لبنيات مؤثر واقع شود و مدنظر سياستگذاران و برنامه‌ريزان بخش اقتصادي مذكور قرار گيرد.