تاثير آموزشهاي سازماني بر بهره وري كاركنان شاغل در شهرك هاي صنعتي استان خوزستان

عصري كه در آن زندگي مي‌كنيم، عصر تغيير و تحولات شتابنده در عرصه توسعه است. در چنين فضايي سازمانها و علي الخصوص سازمانهايي كه مستقيما با مشتريان در رابطه بوده ومسئوليت توليد كالا يا ارائه خدمات و تسهيلات گوناگون به ويژه به بخش خاصي از اعضاء را بر عهده دارند، بايد دائما آماده تحولات و رويارويي باتغييرات باشند و با افزايش بهره وري به بهينه كردن توليدات خود بينديشند. يكي از طرق بهينه سازي و روز آمدكردن كيفيت و كميت توليدات و خدمات ارائه شده از سوي سازمانها انتقال دانش، اطلاعات و آگاهي هاي تازه به كاركنان در هر سازماني است. آموزش سازماني، يكي از موثرترين روشها در بهسازي كاركنان در جهت رشد حرفه اي و افزايش صلاحيت آنها است. هدف اين پژوهش سنجش ميزان رابطه مؤلفه هاي آموزش سازماني شامل بهبود عملكرد، انطباق با نيازهاي سازماني، مديريت منابع انساني و كارايي سازماني ) با بهره وري كاركنان شاغل است كه به منظور شناسايي ميزان قابليت آنها براي كاربرد آموزش سازماني مورد بررسي قرار گرفته است و شش سؤال پژوهشي نيز بر مبناي آنها مطرح گرديده اند. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از دو پرسشنامه يك پرسشنامه سنجش آموزش هاي سازماني (محقق ساخته) و يك پرسشنامه بهره وري كاركنان استفاده شده است كه در بين200 نمونه از كاركنان شاغل در شهرك هاي صنعتي استان خوزستان توزيع و جمع آوري گرديد. نتايج حاصله با استفاده از آزمونهاي همبستگي، رگرسيون و معادلات ساختاري نشان داد روابط معني داري بين مولفه هاي آموزش سازماني با هم و بين اين مولفه ها (بجز بعد بهبود عملكرد) و بهره وري وجود ندارد.