بررسي تاثير سازگاري استراتژي مديريت منابع انساني و استراتژي رقابتي بر عملكرد سازمان(مطالعه موردي: شركت هاي خصوصي استان اصفهان)

وجود رابطه مثبت ميان مديريت استراتژيك منابع انساني و عملكرد سازماني مورد توافق صاحبنظران اين عرصه مي باشد. اماچگونگي و نوع اين رابطه هنوز در پرده ابهام قرار دارد. از طرفي در دنياي امروز، استراتژي منابع انساني توسعه نيروي انساني را براي دست يابي به الزامات استراتژي كلي سازمان تسهيل مي نمايد،كه در نتيجه آن اهداف و ماموريت هاي سازمان قابل دست يابي خواهند بود. بنابراين چنانچه ميان استراتژيهاي رقابتي سازمان، و استراتژي هاي منابع انساني ارتباط و پيوستگي نزديكي وجود داشته باشد مي توان انتظار داشت تا اقدامات به كار گرفته شده توسط مديريت منابع انساني اهداف سازمان را پشتيباني نمايد و در نتيجه سازمان عملكرد بهتري را نشان دهد. نقش مديريت منابع انساني در دستيابي به مزيت رقابتي، به ميزان زيادي در پژوهش هاي پيشين مورد بحث قرار گرفته است، اما در باره سازگاري استراتژي ها مديريت منابع انساني و استراتژي هاي رقابتي و اثر آن بر عملكرد سازماني، مطالعات اندكي انجام شده است. به نظر مي آيد نبود اين سازگاري در بخش عمده اي از شركت ها توانسته است بر عملكرد آن ها اثر كاهنده اي داشته باشد .بر اين اساس در اين تحقيق با توجه به مسئله موجود در حوزه منابع انساني در سازمان ها ، سازگاري استراتژي منابع انساني و استراتژي هاي رقابتي مورد بررسي قرار گرفت و تاثير اين سازگاري روي عملكرد سازمان اندازه گيري شد. جامعه آماري اين تحقيق دربرگيرنده 200 شركت هاي خصوصي استان اصفهان مي‌باشد. در اين مقاله جهت سنجش متغيرها پرسشنامه اي طراحي و بين مديران و معاونين شركت ها توزيع شد. همچنين به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي اكسل و اس پي اس اس استفاده شده است.. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه استراتژي منابع انساني و استراتژي هاي رقابتي در اكثر سازمان ها در راستاي هم بوده و تاثير بسزايي بر ابعاد سه گانه عملكرد( روحيه سازماني، عملكرد مالي و عملكرد كلي) داشته است.