انتخاب پيمانكاران پروژه هاي عمراني- ساختماني به روش ‏AHP‏ فازي در صنعت نفت ‏و گاز ‏ (مطالعه موردي پالايشگاه گاز شهيد هاشمي نژاد سرخس)‏

انتخاب پيمانكار همواره يكي از مهمترين مشكلات زنجيره تامين بوده است و اين موضوع اثر مستقيمي بر عملكرد كلي شركت ‏دارد. از آنجا كه هزينه پروژه هاي ساختماني همواره بخش عمده اي از بودجه يك شركت را تشكيل مي دهد، انتخاب يك ‏پيمانكار مناسب يكي از مسائل مهم پيش روي بخش امور قراردادهاي يك شركت مي باشد. از همين رو معيارهاي گزينش ‏پيمانكار مناسب براي شركت هاي فعال در صنايع متفاوت يكي از موضوعات جذاب و كاربردي در حوزه مطالعات مديريت ‏صنعتي مي باشد و از همين روست كه توجه بسياري از دانشگاهيان، محققان و فعالان حوزه هاي مختلف را به خود معطوف ‏داشته است، اما عليرغم اهميت اين موضوع، تا كنون در صنعت نفت و گاز تحقيق جامعي در اين خصوص صورت نگرفته است. ‏هدف از اين مقاله تعيين معيارهايي است كه در انتخاب بهترين پيمانكار براي اين گونه شركت ها نقش اساسي را ايفا نموده ‏است. دو پالايشگاه نفتي و دو پالايشگاه گازي در اين تحقيق به عنوان نمونه در تعيين معيارهاي انتخاب پيمانكاران در ‏صنعت نفت و گاز به روش ‏AHP‏ فازي انتخاب شدند. پالايشگاه گاز شهيد هاشمي نژاد به دليل وسعت حوزه فعاليت و حجم ‏بالاي قراردادهاي خود به عنوان محل اجراي اين پژوهش در حوزه بكارگيري اين اولويت بندي ها با روش تاپسيس فازي ‏انتخاب شده است. در اين تحقيق در ابتدا با مطالعه قانون مناقصات كل كشور مهمترين معيارهاي ارزيابي پيمانكاران ‏شناسايي شده و سپس با استفاده از پرسشنامه از خبرگان در صنعت نفت و گاز و روش ‏AHP‏ فازي معيارهاي ويژه در حوزه ‏اين صنعت مورد بررسي قرار مي گيرند و در نهايت ليستي از اين معيارها به همراه اولويت هاي آنان ارائه گرديده است كه نه ‏تنها به گزينش بهتر اين پيمانكاران توسط شركت هاي فعال در صنعت نفت و گاز مي انجامد بلكه به اين پيمانكاران نيز در ‏تطابق بهتر با اصول موجود در اين صنعت كمك فراواني مي نمايد. همچنين در اين مقاله، با استفاده از اين معيارها و روش ‏تاپسيس فازي، پيمانكاران بالقوه در شركت پالايش گاز شهيد هاشمي نژاد مورد اولويت بندي قرار گرفتند. نتايج نشان داد ‏معيارهاي تجربه و توان فني و برنامه ريزي داراي بيشترين وزن(به ترتيب 53 و 42 درصد) داراي بيشترين اولويت بوده و ‏پيمانكار سوم بهترين انتخاب پالايشگاه مي باشد.‏