امكان‌سنجي خلع سلاح و كنترل تسليحات از ديدگاه اسلام

اين مقاله مي‌كوشد با بهره‌گيري از «نظرية بازدارندگي» عناصر راهبرد امنيتي اسلام ناب را درباره خلع سلاح و كنترل تسليحات استخراج كند و با به‌كارگيري روش «تبيان الهي و تبيين نبوي» در چهارچوب منظومة مفاهيم و گزاره‌هاي اسلامي، خلع سلاح و كنترل تسليحات را امكان‌سنجي كند. مقاله، پس از تبيين تحولات تاريخيِ خلع سلاح و كنترل تسليحات، با استفاده از رويكرد «ساختار ‌ـ كارگزار» و شرح واقعيّتِ معاهده‌محور، با تأكيد بر برون‌سازي عناصر «هدف، روش و ابزار» در راهبرد امنيتي اسلام، جايگاه جنگ‌افزار و بازة به‌كارگيري سلاح در اين راهبرد را تجزيه و تحليل، و حقيقت‌ نصّ‌محور در چهارچوب متن (تبيان الهي) و بافت آن (تبيين نبوي) را تبيين مي‌نمايد. درنهايت، به‌صورت موردي امكان خلع‌سلاح شيميايي و ميكروبي و هسته‌اي در سيرة پيامبر اسلام بررسي مي‌گردد. مقاله چنين نتيجه مي‌گيرد كه در راهبرد امنيتي اسلام، امكان پيوستن دولت اسلامي به معاهده‌هاي بين‌المللي همه‌جانبة خلع‌سلاح و كنترل تسليحات با رعايت قواعد نفي‌سبيل و عدالت وجود دارد؛ به‌شرطي‌كه عضويت در اين‌گونه پيمان‌ها مانعي بر سر راه رهنمود آماده‌سازي ايجاد نكند. خلع‌سلاح از ديدگاه اسلام شامل سلاح‌هايي مي‌شود كه در متون ديني و منابع روايي به‌كارگيري‌ آن‌ها در جنگ منع شده است. بر پاية عنصر مصلحت، مسلمانان حتّي مي‌توانند براساس توافق با ساير ملت‌ها در چهارچوب پيمان‌هاي فراگير بين‌المللي، داشته‌هاي تسليحاتي غيرشرعي خود را نابود كرده، در يك «اقدام مشترك» به خلع‌سلاح جهاني كمك كنند.