بررسي رويكرد آموزش و يادگيري مادام العمر با نظر به ايده ي بيلدونگ

تغييرات روزافزون و گسترده اجتماعي، اقتصادي، فناوري و اطلاعاتي تاثيرات چشم گيري بر تعليم و تربيت وارد كرده است. همانگونه كه امروزه ملاحظه مي كنيم اين تغييرات به اندازه اي سريع و غيرقابل كنترل اتفاق مي افتند كه همگامي با آن ها را بسيار سخت و دشوار ساخته است. از اوايل قرن بيستم تغيير و تحولات سريع جهاني، چهره تازه اي به زندگي انسان ها بخشيده و شرايط جديدي را به وجود آورده است. اين شرايط بيانگر آن است كه ديگر نمي توان با تصورات شيوه هاي سنتي و استراتژي هاي از پيش تعيين شده براي مقابله با مشكلات حاصل از رشد علم و فناوري و تغيير در ابعاد مختلف زندگي روبه رو شد. ازاين رو در اين دوراني كه به آن عصر انفجار اطلاعات نيز مي گويند، نظام آموزش و پرورش بايد جهت تسهيل يادگيري مادام العمر و يادگيري در تمامي عرصه هاي زندگي و ايجاد فرصت هاي يادگيري رسمي و غيررسمي براي افراد در تمام سنين گام بردارد. پژوهش حاضر با برسي رويكرد آموزش و يادگيري مادام العمر بر اين باور است كه آموزش رسمي نقش بسيار اساسي در جهت دهي و راهبري افراد به سمت و سوي آموزش و يادگيري مادام العمر دارد. اما بايد توجه كرد كه آموزش كنوني كه بر انباشته اي از اطلاعات و محفوظات متكي است قادر نخواهد بود اين مهم را ميسر سازد. به اين ترتيب بازنگري و بازبيني در اصول و ابعاد آموزش رسمي ضروري مي نمايد. اين پژوهش با بررسي ايده ي بيلدونگ با روش تحليلي- استنتاجي به اين نتيجه دست يافت كه اگر آموزش رسمي مبتني بر بيلدونگ با برخورداري از ظرفيت هايي چون خود-پروري، خود- سازي، خود- گرداني، خود- توسعه-يابي و مفاهيمي از جمله تطور و تبدل انسان توانمندسازي شود، مي تواند مفهوم و ارزش هاي مندرج در بيلدونگ را به منظور اهداف متعالي يادگيري مادام العمر تحقق بخشد.