موك ها و يادگيري فراگير: فرصت و يا تنگنا براي يادگيري مداوم؟

هدف مقاله حاضر بازانديشي درباره فرصت ها و تنگناهاي يادگيري فراگير در موك ها(MOOCs) براي فرايند يادگيري مداوم است. در اين باره اين پرسش را مطرح كرده ايم كه موك ها چگونه آموزش سنتي را تغيير داده اند و اين تغييرها چه فرصت ها و يا تنگناهايي براي آموزش مداوم ايجاد كرده است؟ در اين مقاله ما دگرگوني هاي آموزشي با پديدآيي موك ها تحت عنوان يادگيري فراگير را تحليل كرده ايم و سپس امكان و چگونگي آموزش مداوم در موك ها را بررسي كرده ايم. درباره يادگيري فراگير در موك ها چنين استدلال كرده ايم كه معلم با اين چالش اخلاقي روبرو مي شود كه فعاليت تخصصي و فني او در موك ها و در راستاي پديد آوردن فضيلت يادگيري فراگير، به بهاي كاستن انگيزه و حس دلبستگي دانشجويان بوده است و اين خود مانعي بر سر راه يادگيري مداوم است. اين در حالي است كه فعاليت همراه با انگيزه و حس دلبستگي معلم در كلاس درس و در ارتباط چهره به چهره با دانشجويان مي تواند زمينه ساز انگيزه و حس دلبستگي آنان باشد! سرانجام در بازانديشي نقش آينده موك ها در آموزش مداوم، معتقديم كه تحول آن ها در راستاي امكان ارتباط چهره به چهره معلم و فراگيران ضروري است.