يادگيري بر مبناي نظريه پيچيدگي، يادگيري مداوم است.

يادگيري مفهومي وسيع دارد؛ انديشمندان تربيتي با توجه به بسترهاي نظري و ديدگاه خود در خصوص جهان، رويدادها و انسان، يادگيري را به گونه‌هاي مختلفي تعريف كرده‌اند. هدف از اين پژوهش يررسي و تبيين يادگيري بر مبناي نظريه پيچيدگي به عنوان يكي از بسترهاي نظريِ علمي است. پژوهش با رويكرد كيفي و به روش تحليلي- استنتاجي انجام شده است. بدين نحو كه نخست مفاهيم، مؤلفه‌ها و ابعاد مختلف پيچيدگي توصيف و تحليل گرديد. سپس به تبيين و استنتاج مفهوم يادگيري از منظر نظريه پيچيدگي پرداخته شد. يافته‌هاي پژوهش حاكي آن است كه بر مبناي نظريه‌ي پيچيدگي يادگيري نيازمند تعريف مجدد است كه اين بازتعريف، به تعريف يادگيري مداوم مي‌انجامد. چرا كه يادگيري از نگاه پيچيدگي، در محيط و با درگيري با مسائل متنوع اتفاق مي‌افتد (نيازمند مواجهه و ارتباط)، سيستم براي بقا نيازمند آن است (جهت سازگاري و خودسازماندهي) و مستمر و تراكمي است (تكاملي است).