اصول پراگماتيسم و انطباق آن با مفهوم يادگيري مداوم

اين عقيده كه يادگيري سراسر زندگي را در برمي گيرد ايده جديدي نيست و حتي در آثار متفكران دوره باستان نيز ديده مي شود (كراپلي،1989). در تعاليم ديني اسلام نيز آمده است كه انسان مي بايست در تمام طول عمر طالب علم باشد. تغييرات و تحولات عصر معاصر در علم و تكنولوژي و از سوي ديگر افزايش اميد به زندگي، اهميت پرداختن به آموزش و يادگيري مداوم را دوچندان ساخته است. بر اساس مفهوم يادگيري مداوم، يادگيري بايد در تمام طول عمر تداوم يابد تا افراد بتوانند زندگي خود را به طور پيوسته بهبود بخشند (جونز،1999). يادگيري مداوم مانند هر مفهوم تربيتي ديگر در رويكردهاي مختلف، تعابير ويژه خود را خواهد داشت. در اين پژوهش سعي شده است كه يادگيري مداوم از منظر فلسفه پراگماتيسم يا عمل گرايي توصيف و تحليل شود. هدف پژوهش حاضر روشن ساختن مفاهيم و اصول مكتب پراگماتيسم و تطبيق آن با مفهوم يادگيري مداوم است كه با استفاده از روش توصيفي ـ مقايسه اي صورت مي گيرد. در همين راستا اين پژوهش به اين پرسش ها مي پردازد كه اصول پراگماتيسم چيست؟ يادگيري مداوم چيست و چه مولفه هايي دارد؟ و اين كه چه شباهت ها و تفاوت هايي را مي توان ميان اين دو يافت؟