بررسي مركز علوم و ستاره شناسي در ايران با تاكيد بر معماري و مكانيابي (مورد مطالعه: مراكز تحقيقاتي نجوم)

هر تحقيقي اهدافي را دربر ميگيرد كه برگرفته از مسائلي است كه برخواسته از نيازهاي جامعه مي باشد. پيشرفت علم وفناوري و رشد و توسعه كشورهاي جهان سوم و كشورهاي در حال توسعه در گرو تكيه بر پيشرفت در علوم و فناوريهاي نوين مي باشد. علم نجوم و ستاره شناسي يكي از علوم پايه و جهان شمول است كه هر كشور پيشرفته اي از دانش آن در ابعاد مختلف به نوعي برخوردار گرديده است. كشور ايران با توجه به سابقه طولاني و دانشمندان بسياري كه در اين زمينه داشته است، متاسفانه هنوز اين علوم براي خيلي از مردم ايران قابل دسترس نيست. اين پژوهش سعي دارد به بررسي مراكز علمي و پژوهشي از نوع نجوم كه وظيفه شناخت و بررسي امكان حضور و حيات و انرژي در كرات و سيارات ديگر را دارند، بپردازد. بهمين منظور با توجه ويژه به جايگاه نجوم در كشف كرات براي بقاء بشري و همينطور امكانات موجود در آنجا از جمله: انرژيهاي خورشيدي، آبي، بادي و غيره... تلاش مي شود كه پلي هر چند باريك بين مراكز مولد انرژي و رصد خانه هاي كاشف انرژيهاي آينده بعمل آوريم. اين تحقيق بر گرفته از تحقيقات و مباني نظري و صورت گرفته از پايان نامه كارشناسي ارشد معماري با موضوع طراحي مركز آموزش نجوم و ستاره شناسي عمومي با رويكرد تعامل معماري و عملكرد با هدف طراحي يك مركز نجوم مي باشد. در اين طرح سعي بر آن بوده كه مركز تحقيقاتي بنحوي طراحي شود كه در 2 بعد علمي و گردشگري قابل بهره برداري باشد. در اين مركز، فضايي براي انتقال حداقل دستاوردهاي علم نجوم و فضا براي افراد غير متخصص و افراد عامي ولي علاقه مند در نظر گرفته شد تا همه بتوانند با مراجعه و دسترسي راحت به اين مركز با دستاوردها و يافته هاي اين علم ارتباط برقرار نمايند.