مكان يابي اسكان موقت بعد از زلزله و تخصيص بلوك هاي شهري به اين مراكز با استفاده از الگوريتم مورچه و روش تصميم گيري AHP

یكی از مسائل پركاربرد در هر جامعه ای، مسائل مكانیابی و تخصیص می باشد. این گونه مسائل جز مسائل Rip - Hard است و با افزایش تعداد نقاط تقاضا و مراكز خدماتی، پیچیدگی و حجم محاسبات مساله به صورت تمایی افزایش مییابد. برای حل این مشكل، روش های فرا ابتكاری متناسب با شرایط مسأله توسعه یافتهاند. سوابق تاریخی تشان می دهد كه ایران كشوری زلزلهخیز است. با توجه به این كه جمعیت شهرها در حال افزایش است، شناخت وضعیت موجود شهرها و برنامهریزی مدیریت بحران جهت مقابله با بحرانهای ثاشی از زمینلرزه امری ضروری است. در تحقیق حاضر به مطالعه ی مكان یابی و تخصیص اسكان موقت بعد از زلزله برای منطقهای ۶ شهر تهران پرداخته شده است، به این صورت كه ابتدا مكانهای دارای شرایط اولیه ی اسكان موقت با استفاده از روش تصمیم گیری AHP به دست آمده و سپس با استفاده از الگوریتم مورچه ۷ تقطه به عنوان مكان هایی بهینه ی اسكان موقت انتخاب می گردد. با توجه به اهمیت نقاط دارای شرایط اولیه ی اسكان موقت، احتمال انتخاب این نقاط به عنوان نقاط بهینه ی یكسان نیست. مثلاً مراكز درمانی با مساحت بالا و محدوده ی باز برای اسكان موقت مناسب تر از بقیه ی تقاط دارای شرایط اولیه ی اسكان موقت است. لذا ارزش تقاط دارای شرایط اولیه ی اسكان موقت به دست آمده از تحلیلهای مكانی، در الگوریتم مورچه برای انتخاب رأسها یا مكان هایی بهینه دخالت داده می شوند. تتایج به دست امده كارایی الگوریتم مورچه در انتخاب مكان هایی بهینه ی متناسبمب با اهمیت هر كدام از نقاط دارای شرایط اولیه ی اسكان موقت را نشان می دهد،