اثر سياست هاي مالي بر رفتار قيمتي نرخ ارز در ايران

ميزان و نوع دخالت سياست هاي مالي و چگونگي اثر گذاري آن بر نوسانات نرخ ارز از جمله مباحث مورد بحث در اقتصاد است. سنجش اثرات سياست هاي مالي بر نرخ ارز، هدف كلي اين پژوهش بوده كه با استفاده از روش خودرگرسيون برداري (VAR) طي دوره 1391-1372 مي باشد. براي نيل به اين هدف ضمن برآورد مدل به كمك روش خود رگرسيون برداري (VAR) توابع واكنش آني و تجزيه واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه يك تغيير ناگهاني مخارج دولت در دوره اول هيچ تأثيري بر نرخ ارز نداشته در دوره دوم به ميزان 012755/ 0- واحد موجب كاهش نرخ ارز شده است اثر منفي مخارج دولت بر نرخ ارز تا دوره چهارم بوده و از دوره پنجم اين اثر خود را به صورت مثبت نشان مي-دهد كه بيشترين تأثير مثبت آن در دوره دوازدهم و به ميزان 014/ 0 واحد مي باشد. در تفسير اين موضوع مي توان عنوان كرد، افزايش مخارج دولت منجر به بي ثباتي در ارزش پول داخلي شده، در نتيجه مي تواند تأثير منفي بر نوسانات نرخ ارز داشته باشد. اما در بلند مدت با افزايش مداوم و مستمر مخارج دولت به افزايش نرخ ارز حقيقي تعادلي منجر شده و در نتيجه اين امر، خالص دارايي هاي خارجي افزايش پيدا مي كند. هم چنين يك تغيير ناگهاني در حجم ماليات در دوره اول هيچ تأثيري بر نرخ ارز نداشته و در دوره دوم منجر به افزايش آن به ميزان 0206 /0 واحد مي باشد. از دوره دوم به بعد كاهش مي يابد كه در دوره آخر به 55 /1- مي رسد. همچنين مي توان بيان كرد كه متغير حجم ماليات نيز نرخ ارز را در بلند مدت تحت تأثير قرار مي دهد. يعني وقوع يك شوك ناگهاني در حجم ماليات ، نرخ ارز را در ابتدا افزايش، اما در بلند مدت رابطه منفي با نرخ ارز دارد.