بررسي نقش بانك ها بر رشد اقتصادي ايران

درادبيات اقتصادي سرمايه به منزله شريان حيات يك نظام اقتصادي تلقي شده و بر تشكيل آن به عنوان مهمترين عامل تعيين كننده رشد و توسعه اقتصادي تأكيد زيادي شده است. ﺑﺎزارﻫﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﻲ در ﮔﺮدآوري ﻣﻨﺎﺑﻊ از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺲاﻧﺪازﻫﺎي ﻛﻮﭼـﻚ و ﺑـﺰرگ ﻣﻮﺟﻮد در اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻠﻲ، ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺳﺎزي ﮔﺮدش ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ و ﻫﺪاﻳﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺼﺎرف و ﻧﻴﺎزﻫـﺎي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در ﺑﺨﺸﻬﺎي ﻣﻮﻟﺪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧـﺪ. اﺛـﺮات ﻣﺜﺒـﺖ ﺑـﺎزار اوراق ﺑﻬﺎدار ﺑﺮ ﺗﻮسعه اﻗﺘﺼﺎدي از ﺟﻤﻠﻪ اﻓـﺰاﻳﺶ اﻧﮕﻴـﺰه ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔـﺬاري از ﻃﺮﻳـﻖ ﻛـﺎﻫﺶ رﻳـﺴﻚ، ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاري رﻳﺴﻚ و ﺗﺴﻬﻴﻞ رﻳﺴﻚ ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ و ﺗﺠﻬﻴﺰ و ﺑـﺴﻴﺞ ﺳـﭙﺮدهﻫـﺎ و ...آﻧﻘـﺪر زﻳـﺎد و ﺣﺴﺎس اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ اﻗﺘﺼﺎدداﻧﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت اﻗﺘﺼﺎدﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و توسعه ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻧﻪ در ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻠﻜﻪ در وﺟﻮد ﺑﺎزارﻫﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﻳﻜﭙﺎرﭼـﻪ ﻓﻌـﺎل و ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ، ﺑﺎزارﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ از آن ﻣﺤﺮوﻣﻨﺪ، لذا در اين مقاله ، رابطه ي بين توليد بانك ها با رشد اقتصادي ايران با استفاده از سري هاي زماني در بازه زماني 1391-1338 و الگوي خود رگرسيون برداري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج بدست آمده در كوتاه مدت و بلند مدت بيانگر اين است كه افزايش توليد بانك ها در كوتاه مدت و بلند مدت ، باعث رشد اقتصادي ايران مي¬شود واز لحاظ آماري معنادار و مورد تأييد است.