بررسي اقتصاد توليدات عشاير زيست‌بوم ميانه

عشاير جامعه اي مولد با خصوصيتهاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي ويژه مي‌باشند. از نظر اقتصادي درآمد خانوار عشايري به دام و دامداري وابسته مي‌باشد. عشاير ايران با داشتن 24 ميليون واحد دامي كه 28 درصد دام سبك و 4 درصد دام سنگين كشور را شامل مي‌شود سالانه با توليد و عرضه 160 هزار تن گوشت قرمز از مهمترين تامين كنندگان پروتئين مصرفي كشور مي‌باشند. عشاير زيست‌بوم ميانه نيز متشكل از دو طايفه مستقل قورتلار و حسينكلو با داشتن بيش از 60 هزار رأس دام سبك با توليد سالانه 1900 تن شير و 500 تن گوشت قرمز از مهم‌ترين توليدكنندگان محصولات دامي شهرستان مي‌باشند. از آنجائيكه عشاير سهم قابل توجهي از اقتصاد حوزه دام و دامپروري كشور را در اختيار دارند شناخت جنبه‌هاي اقتصادي توليدات آنان با استفاده از روش‌هاي علمي مي‌تواند در برنامه‌ريزي به منظور افزايش ميزان توليدات اين قشر براي تحقق استقلال اقتصادي و تامين امنيت غذايي كشور مورد استفاده قرار گيرد و به ارتقاء سطح درآمد و بهبود معيشت جامعه عشايري كمك نمايد. مطالعه حاضر به منظور بررسي اقتصاد توليد عشاير زيست‌بوم ميانه انجام گرفته است. داده‌هاي مورد نياز با تكميل 93 پرسشنامه از بهره‌برداران عشايري زيست‌بوم ميانه گردآوري شد. نتايج به دست آمده نشان داد ميانگين دام هر خانوار عشايري 6 /107 راس مي‌باشد. از نظر درآمد، /77 درصد از درآمد خانوار عشايري از پرورش و فروش دام و 4 /19 درصد درآمد آنان از توليد و فروش شير تامين مي‌شود. همچنين، 6 /75 درصد از هزينه‌هاي مرتبط با دامداري خانوار عشايري ميانه مربوط به هزينه تعليف دستي مي‌باشد.