برنامه ريزي پيشگيري در سيستم مديريت بحران شهري با رويكرد توسعه پايدار

توجه به آينده و تغييرات روزافزون آن به عنوان يكي از اساسي ترين ضرورت هاي هر سيستم مديريت بحران محسوب مي شود. و شناخت مناسب آينده مزيت ها و توانمندي هاي مديريت بحران را ارتقاء خواهد داد . با توجه به رشد فزاينده وقوع سوانح در جهان و افزايش قابل توجه خسارات و تلفات ناشي از سوانح و از سوي ديگر تغييرات روز افزون محيط، رويكردهاي سنتي و واكنشي مديريت بحران تبعات مناسبي را در پي نخواهد داشت . غفلت از پيشگيري و اقدامات بازدارنده ، عدم استفاده از تجارب قبلي كسب شده در داخل و خارج از كشور ، عدم توجه به ظرفيت هاي مردمي ، عدم تمركز در مديريت و يكپارچگي در ساختار سازمان هاي مجري و همچنين عدم توجه به كسب آمادگي هاي لازم در اين زمينه ، مهمترين خطرات موجود در مديريت بحران شهري محسوب مي شوند. در اين مقاله سعي شده با روش جمع آوري داده هاي كتابخانه اي – اسنادي ، گامي مهم در جهت كاهش حوادث برداشت . چرا كه امر پيشگيري و مقابله با خطرات در جهت حفظ جان و مال انسان ها و محيط زيست ، ايجاد و تدوين طرح جامع مديريت بحران را امري بديهي مي سازد . بدين منظور بايد برنامه ريزي مطلوب و منسجمي براي امر پيشگيري و آمادگي در نظر گرفته شود تا عواقب منفي ناشي از خطرات را كاهش داده و زمينه پايداري شهرها را از اين طريق ممكن ساخت.