بررسي سطوح توسعه يافتگي شهرستان هاي استان يزد بر اساس شاخص هاي كشاورزي

كشاورزي يكي از بخشهاي اقتصادي به شمار مي آيد، تا جايي كه مي توان گفت رشد اقتصادي بدون توسعه كشاورزي امكانپذير نيست. حال با تكيه بر تحقيقات علمي دقيق و با توجه به شناخت توان ها، قابليت ها و محدوديتهاي محيطي هر منطقه ميتوان به توسعه كشاورزي اصولي و دقيق دست يافت. از اين جهت، ضرورت ايجاب مينمايد كه مناطق كشاورزي از لحاظ ميزان برخورداري و عدم برخورداري شناسايي شوند تا با برنامه ريزيهاي دقيق در راستاي رسيدن به توسعه پايدار كشاورزي اقدام شود. متغيرها و پارامترهاي گوناگوني در تعيين توسعه كشاورزي دخالت دارند. مقايسه جداگانه هر متغير، ترتيب قرار گرفتن هر شهرستان را در جدول سطح¬بندي تغيير ميدهد. از اين جهت، در بررسي حاضر، تعداد 28 شاخص در زمينه هاي زراعي، باغداري، دامداري، طيور و ادوات و تجهيزات كشاورزي انتخاب گرديد و آنگاه با استفاده از مدل شاخص تركيبي توسعه انساني و تكنيك تحليل خوشه اي درجه برخورداري شهرستانهاي استان يزد در شاخصهاي مورد بررسي مشخص گرديد. امتياز شاخص تركيبي توسعه شهرستانها در كليه شاخصها، با استفاده از تحليل خوشه اي، در سه دسته خوشه بندي گرديد، كه شهرستانهاي تفت و خاتم در يك خوشه و به عنوان نواحي برخوردار شناخته شدند. شهرستانهاي مهريز، صدوق و ابركوه در خوشه دوم و به عنوان نواحي نيمه برخوردار شناخته شدند. شهرستانهاي بهاباد، طبس، اردكان، بافق، ميبد و يزد در خوشه سوم و به عنوان نواحي محروم شناسايي شدند. همچنين ضريب پراكندگي شاخص تركيبي توسعه در كليه شاخصهاي مورد بررسي 41/0 ميباشد، كه دلالت بر توزيع نامتعادل شاخصهاي مورد بررسي در اين پژوهش در سطح شهرستانهاي استان يزد دارد.