پيامدهاي زيست محيطي توسعه گردشگري مطالعه موردي: ساحل رامسر تا تنكابن

اهميت موضوع گردشگري به عنوان پديده اي نوين و منبعي براي توسعه از ابعاد مختلف سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و زيست محيطي قابل بررسي است و آن يكي از اصلي ترين منابع درآمد كشورها در حال حاضر است. متأسفانه گسترش جريان هاي گردشگري با برنامه ريزي نامناسب به همراه ضعف زيرساخت ها و مديريت گردشگري، اثرات زيست محيطي منفي زيادي در پي داشته است. يكي از روش‎هاي ارزيابي اثرات زيست محيطي، روش ماتريس ارزيابي اثرات سريع (RIAM) است كه اين تحقيق براساس اين روش با داده هاي استاندارد از معيارهاي مهم ارزيابي انجام گرفته است. هدف از اين تحقيق، شناخت و ارزيابي اثرات زيست محيطي ناشي از اماكن اقامتي و پذيرايي توريستي در منطقه ساحلي رامسر تا تنكابن با استفاده از روش ماتريس ارزيابي اثرات سريع (RIAM) در فاز بهره برداري بر چهار محيط فيزيكي- شيميائي، اكولوژيكي- بيولوژيكي، اجتماعي- فرهنگي و اقتصادي- فني مي باشد. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه بر روي تمامي اجزاء محيط به غير از محيط اقتصادي- فني، اثرات منفي وجود دارد و اثرات مثبت، بعد از محيط اقتصادي- فني در محيط اجتماعي- فرهنگي است كه تنها اثر منفي ناچيزي در سطح بهداشت و ترافيك ديده مي شود.