بررسي نقش و تاثير حمل و نقل در اقتصاد ايران

با توجه به اين كه حمل و نقل و آثار آن، از مهمترين متغير هاي اثر گذار در اقتصاد كلان كشور هاي مختلف از جمله ايران مي باشد لذا بررسي تاثير حمل و نقل در رشد اقتصادي ايران طي 58 سال گذشته يعني بين سال هاي (1396 – 1338 )، مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است و اثر حمل و نقل روي رشد اقتصادي ايران با توجه به مدلها و آزمونهاي جديد اقتصاد سنجي مورد آزمون واقع شده است .در اين مطالعه، ابتدا با استفاده از روش ADF، و آزمون ريشه واحد در حضور شكست ساختاري ، پايايي و ناپايايي متغير هاي مهم كلان اقتصادي را مورد بررسي قرار داديم و نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه برخي از متغير هاي مورد مطالعه ، از نوع I(0) ، ( ايستا يا مانا ) ؛ نيستند ، با توجه به اينكه تاكنون روش هاي متفاوتي براي آزمون پايايي متغير ها معرفي شده است ، اكثر آزمونهاي شناخته شده فاقد اين قابليت اند كه بين متغير هايي كه جمع بسته از درجه يك اند I(1) و سري هايي كه پايا بوده ولي تقريبا I(1) مي باشند ، تمايز قائل شوند ، علاوه بر اين ، بر اساس مطالعه پسران و شين (2001) ، با استفاده از روش ARDL و با منظور نمودن وقفه ها ي مناسب مي توان ضرايب بلند مدت سازگاري ميان متغير هاي مورد نظر در يك مدل را بدست آورد . مزيت روش ARDL ، اين است كه صرف نظر از اينكه متغير ها I(0) يا I(1) باشند ، مي توان اين روش را براي تعيين ضرايب بلند مدت و كوتاه مدت متغير هاي مورد استفاده در الگو نيز بكار برد . در اين تحقيق آزمون همگرايي ARDL ، براي داده هاي سالهاي 1338 تا 1396 در مورد ايران ، در نظر گرفته شده است و نتايج تخميني بدست آمده از آزمون ARDL، حاكي از آن است كه رابطه صادرات كل و واردات كل و همچنين حمل و نقل روي توليد مثبت مي¬باشد.