بررسي تأثير كارآيي كار گروهي در نگرش كاركنان و عملكرد سازماني تيم پرستاران اردبيل

اين مقاله بر مطالعات تجربي تمركز مي كند كه در آن هر دو كار گروهي و عملكرد به طور مستقيم با اندازه كمي اندازه گيري مي شود. مقاله با شناسايي چهار بعد دروني كارآمدي تيمي آغاز مي شود: نگرش، رفتاري، عملياتي و تيمي. دو مورد اول نشان دهنده انتقال مكانيسم هايي است كه مي تواند عملكرد سازماني را بهبود بخشد. دو مورد دوم معيارهاي مستقيم نتايج سازماني را ارائه مي دهد. اين بررسي نشان مي دهد كه كار تيمي يك تاثير مثبت بر تمام چهار بعد عملكرد است. همچنين نشان مي دهد كه، زماني كه كار گروهي با تغيير ساختاري همراه است، عملكرد را مي توان بيشتر افزايش داد. در روش جمع آوري داده ها در روش كمي با بررسي كار تيمي پرستاري و نمونه اي از كاركنان پرستاري شهرستان اردبيل و با استفاده از نرم افزار Spss صورت گرفت و نتيجه نشان داد كه تاثير معنادار(04/6 ،16/3 ،45/2 ،00/5 و 18/5= T، p 0.01) در ادراكات كلي كار گروهي 4 ماه پس از تغييرات انجام شده است. در اين مطالعه عوامل موثر بر كار گروهي در بخش مراقبت هاي پرستاري و متغيرهايي كه مديران پرستاري در هنگام تغييراتي كه بر كاركنان پرستاري تأثير مي گذارند، و همچنين اهميت بررسي مستمر تغييرات روند كاري در محيط هاي حاد و پيچيده مراقبت مي شود.