بررسي رابطه مديريت استعداد با بهبود منابع انساني و بهره وري نيروي كار در سازمان جهاد كشاورزي استان اردبيل

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه مديريت استعداد با بهبود منابع انساني و بهره وي نيروي كار در سازمان جهاد كشاورزي استان اردبيل انجام شده است. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي است، از نظر گردآوري داده ها از نوع تحقيق پيمايشي مي باشد و از نظر تحليل داده ها از نوع همبستگي است. حجم نمونه آماري در اين پژوهش، براساس فرمول نمونه گيري كوكران 330 نفر از كاركنان سازمان جهاد كشاورزي استان اردبيل تعيين گرديده است. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي استاندارد مديريت استعداد آرمسترانگ (2006)، بهبود منابع انسانيI-A (2010) و بهره وري نيروي كار برنت و تيلور (2013) استفاده شده است كه روايي آن توسط اساتيد و كارشناسان تاييد شده و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 83/ 0، 97 /0 و 87 /0 تعيين گرديده است. براي تجزيه و تحليل توصيفي داده ها از فراواني، درصد، ميانگين، نمودار و براي تجزيه و تحليل استنباطي داده ها از آزمون اسميرنف – كولموگروف و ضريب همبستگي استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين مديريت استعداد و بهبود منابع انساني رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و همچنين بين مديريت استعداد و بهره وري نيروي كار رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.