بررسي تاثير گرايش كارآفرينانه بر عملكرد سازماني با نقش ميانجي قابليت هاي بازاريابي و فلسفه پاداش شركت هاي كوچك و متوسط شهر اردبيل

هدف از اين تحقيق حاضر بررسي تاثير گرايش كارآفرينانه بر عملكرد سازماني با نقش ميانجي قابليت هاي بازاريابي و فلسفه پاداش شركت هاي كوچك و متوسط شهر اردبيل مي باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف؛ از نوع كاربردي، از حيث گردآوري داده ها از نوع توصيفي -همبستگي و از نظر نوع داده هاي جمع آوري شده از نوع كمي (استفاده از پرسش نامه) مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق كاركنان شركت هاي كوچك و متوسط فعال شهرستان اردبيل مي باشند كه تعداد آنها 1500 نفر مي باشد كه با توجه به فرمول كوكران تعداد 305نفر انتخاب شدند. براي تحليل داده هاي پرسش نامه از روش مدل سازي معادلات ساختاري از طريق نرم افزار(Amos) استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد؛ گرايش كارآفرينانه بر قابليت بازاريابي، قابليت بازاريابي بر عملكرد سازماني، گرايش كارافرينانه بر پاداش سازماني و پاداش بر عملكرد سازماني تاثير مثبت و معنادار دارد. گرايش كارآفرينانه تاثير مثبت اما غيرمعناداري بر عملكرد دارد. قابليت بازاريابي و فلسفه پاداش تاثير ميانجي بر رابطه كارافريني و عملكرد سازماني دارد.