بررسي وضعيت دانش آموزان ديرآموز شناسايي شده در طرح سنجش استان مازندران/تابستان 95

در ميان دانش آموزان بسياري از كلاس ها ، مي توان شاهد حضور كودكاني بود كه دير مي آموزند و زود فراموش مي كنند . اين دانش آموزان كه تحت عنوان مرزي يا ديرآموز شناخته مي شوند به لحاظ تعاريف مشخص متخصصان امر ، از نظر توان هوشيضعيف تر از افراد عادي و بهتر از كودكان كم توان ذهني مي باشند و اگرچه در گروه عقب ماندگان ذهني نيستند و در مدارس عادي به تحصيل مشغولند اما به دليل محدوديتهايشان نياز به توجهات خاص آموزشي دارند . اين كودكان 59/13% از جامعه را تشكيل مي دهند ( افروز ، 1383 ) و هوشبهرشان در مقياس وكسلر بين 85 - 70 نمره قرار مي گيرد . پژوهش كنوني برآن است تا به بررسي وضعيت هوشي دانش آموزان ديرآموز مقطع ابتدايي استان مازندران بپردازد و جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان پايه اول ابتدايي استان مازندران كه در 15 روز اول مراجعه كرده انداست كه در آغاز سال تحصيلي 95-÷11394 با عنوان ديرآموز به مدرسه مي روند روش اين پژوهش توصيفي از نوع پس رويدادي بوده در اين راستا وضعيت نوآموزان ديرآموز شناسايي شده در طرح سنجش سلامت جسماني و آمادگي تحصيلي مي تواند نخستين گام باشد .