تأثير اندركنش خاك و سازه در عملكرد سازه‌هاي بادبندي با بادبندهاي همگرا

در اثر نوع خاصي از بارگذاري برسازه‌ها، مانند بارگذاري ناشي از زلزله، اثرات رفتار غيرخطي بر پاسخ آن‌ها نمايان مي‌گردد. اثر اندركنش خاك و سازه به دو صورت كلي در تحليل‌ها منظور مي‌شود. يك روش، روش زيرسازه است و روش ديگر، روش مستقيم ناميده مي‌شود. در اين مقاله روش مستقيم موردنظر است. در روش مستقيم مجموعه خاك، فونداسيون و سازه همزمان مدل‌سازي مي‌شوند. براي رسيدن به يك سازه با رفتار مناسب، آيين‌نامه‌هاي ساختماني توصيه مي‌كنند حتي‌المقدور از نامنظمي در سازه‌ها اجتناب شود. ايجاد نامنظمي در سازه با برهم زدن توازن جرم و سختي سبب مي‌شود سهم بالاتري از پاسخ به مدهاي بالاتر برسد در بين اين سازه‌هاي فولادي، سخت‌ترين سيستم‌ها، سيستم‌هاي با بادبندي هم‌محور هستند. علاوه بر سختي بالا، شكل‌پذيري پايين و رفتار غيرخطي نامناسب اين سازه‌ها را از سازه‌هاي ديگر متمايز مي‌كند. رفتار غيرخطي نامناسب اين سازه‌ها اهميت طراحي اين قاب‌ها براي نيروهاي درست را دوچندان مي‌كند. از سوي ديگر به نظر مي‌رسد با در نظر گرفتن انعطاف‌پذيري خاك پريود اين سازه‌ها (با توجه به سختي بالايشان) دستخوش تغيير زيادي گردد. با مدل‌سازي همزمان خاك و سازه (كه يك سازه بادبندي نامنظم در ارتفاع است)، پريود واقعي تغيير مكان‌ها و نيروهاي واقعي به دست خواهد آمد. مدل‌هاي سازه‌ها به شيوه‌اي انتخاب ‌شده‌اند كه درنهايت نتايج حاصل، براي شرايط مختلف قابل ‌تعميم باشند. براي تحقيق حاضر، تعداد طبقات، وضعيت نامنظمي، تعداد اندازه دهانه‌ها و تعداد دهانه‌هاي بادبندي به‌عنوان متغيرهاي مسئله مي‌باشند. ضمناً تحقيق براي خاك نوع سه انجام گرديده و هدف شناسايي كاستي‌هاي احتمالي در ضوابط طراحي مربوط به اثرات مخرب و مفيد اندركنش خاك و سازه روي رفتار سازه‌هاي با مهاربندي هم‌محور باوجود نامنظمي در ارتفاع و علاج يابي براي دفع اثرات مخرب در شرايط مختلف است.