تعيين اثر شتاب مولفه قائم زلزله در زمين لرزه هاي حوزه دور و نزديك گسل بر مبناي پريود سازه

اثر زلزله قائم در آيين نامه هاي طراحي يا به صورت نسبتي از زلزله افقي و يا به صورت نسبتي از بار مرده وارد بر سازه در نظر گرفته شده است. در آيين نامه هاي طراحي لرزه اي سازه ها همچون نشريه 463 كه آيين نامه طرح پل هاي راه و راه آهن ايران مي باشد، همچنين در آيين نامه 2800 در خصوص سازه هاي ساختماني نيروي ناشي از زلزله قائم را به صورت تركيبي از درصدي از بار مرده و زلزله افقي در نظرگرفته شده و يا از اثر مولفه قائم زلزله صرف نظر مي شود كه در صورت عدم تطبيق اثر مولفه قائم زلزله با واقعيت اين امر مي تواند در هنگام وقوع زلزله نيروهايي را به سازه وارد نمايد كه در محاسبات در نظر گرفته نشده و سازه را دچار نقصان نمايد. هدف از اين پژوهش مشخص نمودن ضريبي است كه اثر زلزله قائم را بيشتر با واقعيت مطابقت دهد، در اين راستا با در نظر گرفتن 7 ركورد زلزله با فاصله كمتر از 20 km از سطح گسل به عنوان ركوردهاي حوزه نزديك گسل و 7 ركورد زلزله با فاصله بيش از 45 km از سطح گسل به عنوان ركوردهاي حوزه دور از گسل، نسبت ميزان شتاب مولفه قائم به افقي زلزله بر مبناي پريود سازه بررسي گرديده و نشان داده ايم در هر يك از بازه هاي پريود‌‌ سازه، منظور نمودن چه ضريبي از شتاب مولفه افقي زلزله در راستاي قائم سازه مي تواند بيانگر خصوصيات مولفه قائم زلزله باشد.