تاثير رويكرد كلاس معكوس بر يادگيري و انگيزش درس رياضي دانش آموزان دختر پايه هفتم شهر بهشهر

پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسي تاثير رويكرد كلاس معكوس بر يادگيري و انگيزش درس رياضي دانش آموزان پايه هفتم بپردازد. روش پژوهش شبه آزمايشي است. جامعه آماري شامل دانش آموزان پايه هفتم متوسطه اول شهر بهشهر است كه دانش آموزان در غالب دو كلاس گواه و آزمايش به صورت همتا سازي شده انتخاب شده است. تعداد 30 دانش آموز براي هر دو شيوه آموزش معكوس و شيوه توضيحي (سنتي) در نظر گرفته شد . ابزار پژوهش آزمون معلم ساخته (پيش آزمون و پس آزمون) است كه پس از اجراي پيش آزمون به مدت هشت جلسه روش تدريس معكوس و سنتي اجرا شد و سپس آزمون از هر دو گروه گرفته شد داده هاي پژوهش با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي(تحليل كورايانس) تحليل شده است. پايايي آزمون براساس ضريب آلفاي كرونباخ 83/0 برآورد شد و روايي آن مورد تاييد متخصصان و تعدادي از دبيران اين رشته قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشانگر آن است كه رويكرد كلاس معكوس بر يادگيري و انگيزش درس رياضي نسبت به روش توضيحي موثرتر واقع شده است.