آموزش در بستر پژوهش

پژوهش در آموزش و پرورش به تبع نقش حياتي و سرنوشت سازي كه نظام هاي آموزشي در حيات هر كشور و ملتي دارند ؛ جايگاهي برجسته تر دارد. پيچيدگي آموزش و پرورش به اندازه پيچيدگي موضوع آن يعني انسان است . از اين رو هرگونه سياست گذاري ، طراحي و تدوين هر برنامه اي در چنين فضاي پيچيده مستلزم آن است كه پژوهش ، اين فضا را براي سياست گذاران و برنامه ريزان روشن و قابل فهم سازد و راه هاي مواجهه با موقعيت هاي مساله اي را در اختيار گذارد. تكيه بر پژوهش و بهره گيري از يافته هاي پژوهشي امكان تدارك فعاليت هاي مناسب را براي نيل به اهداف آموزشي مهيا مي سازد . «آموزش و پرورش فرايندي متحول كننده است كه طي آن از كودكي نادان و ناتوان انساني فرهيخته ساخته مي شود. طي اين جريان كه موسوم به اجتماعي شدن است ، انسان از طريق كاركردهاي تعليم وتربيت در دو حوزه ئغيررسمي و رسمي به تدريج مجهز به دانش ، نگرش و توانشي مي شود كه از رهگذر آن مي تواند كيقيت زندگي خود را رقم بزند و با تحول جسم و روان خود تهايتا به درجه فرهيختگي برسد.»