كنترل لرزه‌اي ساختمان‌هاي بلند مرتبه با استفاده از كابل فعال با در نظر گرفتن اثر اندركنش خاك و سازه

طي سه دهه‌ي اخير، كاهش پاسخ سازه‌ها تحت اثر بارهاي ديناميكي، موضوع پژوهش‌هاي بسياري بوده است. يكي از روش‌هاي نوين به‌كار گرفته شده براي كاهش پاسخ سازه‌ها استفاده از سيستم‌هاي كنترل لرزه اي سازه‌ها است. يكي از سيستم هاي كنترل لرزه اي ساختمان، كابل فعال مي‌باشد كه عملكرد بهتري نسبت به كنترلگرهاي ديگر دارد. از طرفي مدل كردن سازه روي تكيه گاه صلب دور از واقعيت مي‌باشد، زيرا خاك زير فونداسيون به‌صورت فنر عمل مي‌كند و تكيه‌گاه داراي تغييرمكان مي‌باشد. اندركنش خاك و سازه مشخصات ديناميكي سازه از قبيل فركانس طبيعي، نسبت ميرايي و مودهاي تغييرشكل را تغيير مي‌دهد. تعداد كمي از محققين روي كنترل فعال سازه با در نظر گرفتن اثر اندركنش خاك و سازه، مطالعه انجام داده‌اند. هدف اين تحقيق كاهش پاسخ يك ساختمان بلند مرتبه فولادي با استفاده از سيستم كابل فعال و الگوريتم تنظيم‌كننده‌هاي درجه دوم خطي (LQR) مي‌باشد. اثر اندركنش خاك و سازه را نيز در نظر گرفته مي‌شود، زيرا اين اثر تأثير زيادي روي پاسخ سازه نسبت به حالتي كه تكيه‌گاه صلب فرض مي‌شود، دارد. همچنين تاثير نوع خاك كه سازه روي آن قرار دارد نيز از نظر نرم يا سخت بودن بر روي پاسخ سازه بررسي مي‌شود.