مقايسه سلامت عمومي معلمان تربيت بدني و غير تربيت بدني

هدف از انجام اين تحقيق مقايسه بين سلامت عمومي معلمان تربيت بدني با معلمان غيرتربيت بدني بوده است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه معلمان زن و مرد مقطع راهنمايي و متوسطه شهرستان ساري تشكيل داده اند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد سلامت عمومي(28-GHQ) بود كه 4 خرده مقياس (سلامت جسماني، اضطراب و اختلال خواب، كاركرد اجتماعي و افسردگي) را اندازه گيري كرده است. براي فرضيه هاي تحقيق از آزمون يومن ويتني و آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح ( 05/0 p≤) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه وضعيت سلامت عمومي معلمان تربت بدني بهتر از معلمان غيرتربيت بدني است. همچنين معلمان تربيت بدني از لحاظ خرده مقياس هاي سلامت عمومي از وضعيت مطلوب تري برخوردار بودند. از طرف ديگر، بين سلامت عمومي معلمان تربيت بدني و مدت فعاليت ورزشي ارتباط معناداري وجود داشت. بتابراين هرچه مدت فعاليت هاي ورزشي معلمان بيشتر باشد، احتمال افزايش سلامتي عمومي نيز وجود خواهد داشت. به نظر مي رسد چون معلمان تربيت بدني، به دليل ماهيت شغلشان فعاليت بدني بيشتري دارند، بنابراين سطح سلامت عمومي آن ها نيز بالاتر بوده و از سطح سلامت عمومي مطلوب تري برخوردارند.