مقايسه سلامت رواني معلمان ورزشكار و غير ورزشكار

در چند دهه گذشته توجه بسياري به مشكلات روانشناسي و روان درماني همراه با فعاليت بدني شده است. با توجه به گسترش روزافزون اختلالات رواني در سطح جامعه و بخصوص معلمان كه وظيفه تعليم و تربيت نسل آينده ساز جامعه و تامين نيروي متخصص مورد نياز كشور را برعهده دارند. در اين پژوهش سعي شده سلامت رواني معلمان فعال و غير فعال حركتي مورد مطالعه و مقايسه قرار گيرد. اين تحقيق از نوع توصيفي _ ميداني است. نمونه آماري اين پژوهش را معلمان زن و مرد دو مقطع راهنمايي و متوسطه شهر ساري تشكيل داده است كه به روش تصادفي انتخاب و در دو گروه فعال و غير فعال مقايسه شدند. سلامت رواني معلمان در اين تحقيق با استفاده از پرسشنامه سلامت رواني(GHQ -28) مورد ارزيابي قرار گرفته است. براي گردآوري اطلاعات از آزمون يومن ويتني و آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح ( 05/0 p≤) استفاده شده است. آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان داد كه بين سلامت رواني معلمان فعال و غير فعال تفاوت معني داري وجوددارد( 05/0 p≤) و معلمان فعال از سلامت رواني مطلوب تري برخوردار هستند. همچنين معلمان فعال از لحاظ خرده مقياس هاي سلامت رواني(علائم جسماني، اضطراب و اختلال در خواب، كاركرد اجتماعي و افسردگي) نيز در وضعيت بهتري بودند.