چالش هاي توسعه گراي اقتصادي و جمع بندي نيروهاي تحصيلكرده

جوامع در حال توسعه آموزش نيروي انساني را در اولويت برنامه هاي خود قرار داده اند. اين امر پتانسيل بالايي را براي توسعه و نوسازي كشورهاي در حال توسعه ايجاد ميكند. برغم اين مهم خواسته اين اقشار رو به گسترش، طلب نيازهايي است كه در برنامه هاي توسعه اين كشورها در اولويت قرار نگرفته است و در عمل دولتهاي توسعه گرا با خواسته هاي توام با اعتراض نيروهاي مدرن و تحصيلكرده مواجه مي-شوند. ارائه آموزش هاي مدرن و ارتقاء تحصيلات، افراد را در معرض خواسته ها و دغدغه هاي مدرن نيز قرار ميدهد و انتظارات فزايندهاي رادر آنها دامن ميزند. گسترش فناوري نوين ارتباطاتي و اطلاعاتي در عصر جهاني شدن نيز اين روند را تشديد ميكند. بدينسان عملكرددولتهاي توسعه گرا در آموزش نيروي انساني، موجب ظهور و گسترش نيروهاي اجتماعي مدرن دموكراسي خواه و مشاركت جو دركشورهاي در حال توسعه شده است. مقاله حاضر با طرح اين سوال كه چگونه ميتوان به شكل حداكثري نيروهاي تحصيلكرده و مدرن رادر نظام اجتماعي جذب كرد در ابتدا بر اساس ضرورت انسجام و بسيج تمامي نيروهاي اجتماعي براي توسعه بويژه نيروهاي تحصيلكرده به آسيب شناسي اين مسئله مي پردازد.