بررسي جايگاه توليد علم در قرآن كريم

علم و توليد علم همواره به عنوان يك دغدغه فكري براي جامعه بشري محسوب مي شود؛ قرآن كريم در بسياري از آيات اشاره عميقي به علم و توليد آن دارد كه كمتر اشاره اي به آن شده است؛ قرآن تنها ديني است كه با آموختن و يادگيري شروع شده است؛ از آنجا كه دين اسلام بعنوان يك ايدئولوژي، ارائه دهنده كامل‌ترين و سلامت¬سازترين سبك زندگي بشريت است و مذهب شيعه جلوه ناب اسلام محمدي(ص) است؛ با اين حال يكي از مباحثي كه كمبود آن در قلمرو ادبيات ديني به ويژه ادبيات شيعه احساس مي¬شود، مطالعه روي جنبه¬هاي علمي و فلسفي متون ديني مي¬باشد؛ لذا اين مطالعه برآن بوده است كه جايگاه توليد علم را در قرآن مجيد بررسي نمايد. روش در اين پژوهش از نوع تحليلي- تاويلي و كتابخانه اي مي باشد؛ براي تحقق اهداف پژوهش سه سوال پژوهشي تدوين شده است و با تحليل در تفسيرهاي موجود در پي جوابي براي سوالات پژوهشي بوده است؛ نتايج اين مطالعه نشان داد كه در بيش از هفصد بار ماده علم در قرآن بكار رفته است؛ نتايج نشان داد كه در مكتب تابناك اسلام علما و دانشمندان از مقامي بس عظيم برخوردار و با اوصافي متعالي ستوده شده‎اند كه بعد از پيامبران و امامان (ع) كسي را ياري بر‎ابري درشأن ومرتبه با‌ آنان نيست، كه البته مراد دانشمنداني هستند كه وجودشان سرشار از عشق به پروردگار‎،‌ خدمت به بشريت و هدايت مردم است و عمل به علم را سرلوحه كار خود قرارداده‎اند. قرآن عقيده دارد كه هر علمي كه به منظوري از منظورهاي فردي يا اجتماعي اسلام كمك مي‌دهد و ندانستن آن، سبب زمين‌خوردن آن منظور مي‌گردد، آن علم را اسلام توصيه مي‌كند و هر علمي كه در منظورهاي اسلامي تأثير ندارد و اسلام درباره آن علم، نظر خاصي ندارد و هر علم كه تأثير سوء دارد با آن مخالف است. در آخر 7 راهكار براي افزايش توليد علم اسلامي پيشنهاد شد.