ضرورت آموزش تفكر انتقادي در تعليم و تريبت

در دنياي پيچيدة امروز تغييرات زيادي در زندگي بشري در حال وقوع‌اند و جوامع رقابت‌هاي بسيار فشرده‌اي در دستيابي به فناوري برتر شاهدند. در ميان اين تغييرات، ايجاد تحول در نظام آموزشي نيز از اين قاعده مستثنا نيست، چرا كه دانش‌آموز قرن بيست و يكم نمي‌تواند عنصري بي‌اختيار باشد كه حتي چگونه ياد گرفتن هم از اختيار او خارج باشد و هيچ‌گونه دخل و تصرفي در آنچه مي‌آموزد نداشته باشد. برنامه‌هاي از پيش تعيين شده و بي‌چون و چرا، جوابگوي مسائل او نيستند و معلم تنها منبع اطلاعاتي دانش‌آموز محسوب نمي‌شود. با در دست داشتن اطلاعات وسيع گوناگون دربارة موضوعي كه اهميتي قابل ملاحظه دارد، چگونگي بهره‌برداري از اين اطلاعات مطرح مي‌شود و اين خود به تفكر انتقادي نياز دارد. زيرا تفكر انتقادي بر مبناي تجزيه و تحليل (پردازش) اطلاعات و كاربرد آن‌ها در عرصه‌هاي گوناگون دانش و حتي موقعيت‌هاي مختلف زندگي انسان پايه‌ريزي شده است. ايجاد تفكر انتقادي را مي‌توان يكي از اهداف اساسي نظام تعليم و تربيت در سطح جهاني انگاشت كه جزء جدايي‌ناپذير هر نظام آموزشي است. زيرا در فرايند آموزش بايد ضمن تقويت روحية انتقادپذيري در معلمان، روحية انتقاد كردن و زمينة بررسي و تحقيق را در شاگردان به وجود آورد.