ارزيابي ويژگي هاي بصري در راه-منظر چالوس در نقاط حادثه خيز

منظر جاده ها و خيابان ها ديگر به عنوان ارتباط ساده بين مكانها مشاهده نمي شود بلكه به عنوان مكاني با شخصيت مستقل قلمداد ميشوند. هنگام سفر با ماشين، منظر عمدتا شامل يك تجربه بصري است. منظر در امتداد جاده ها بر رفتار راننده و بر ايمني ترافيك تأثيرميگذارد و محيط طبيعي باعث كاهش استرس رانندگي مي شود به طوريكه جاده با تنظيم مجدد كاشت گياه ، حوادث كمتري نسبت به قبل از آن داشته است. براي ارزيابي منظر كه هدف آن تجزيه و تحليل شخصيت بصري است و با توجه به بينايي كه حس اصلي است كه در هنگام رانندگي استفاده مي شود و بازبيني ادبيات ، دوازده ويژگي بصري شناسايي شده است: انسجام، قابليت تصويربرداري، سادگي،قابليت ديد، قابليت نگهداري، طبيعي بودن، ادغام، تضاد، تنوع، جريان زيبايي شناسي ، خوانايي و جهت گيري. علاوه بر ويژگي هاي بصري و اصول طراحي، بررسي سه ديدگاه را كه ابعاد طراحي جاده ناميده مي شود بايد بررسي كرد كه شامل: 1-جاده به عنوان يك ساختار مستقل2-جاده درارتباط با محيط اطرافش 3-وديدگاهي كه جابجايي مسافر در طول جاده را در نظر مي گيرد. اين پژوهش به بررسي ويژزگي هاي بصري منظر در نقاط حادثه خيز جاده چالوس ميپردازد.