شماره ركورد كنفرانس :
4309
عنوان مقاله :
آناليزهاي تغييرات جغرافيايي در چهارجمعيت مختلف گونه Acanthodactylus blanfordi در ايران
پديدآورندگان :
حيدري نسترن Heydari.ns@gmail.com استاديار، PHD بيوسيستماتيك جانوري، گروه زيست شناسي جانوري، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه خوارزمي تهران , آقايي سارا aghaeisara71@gmail.com دانشجو، كارشناسي ارشد بيوسيستماتيك جانوري،گروه زيست شناسي جانوري، دانشكده علوم و فناوري زيستي، دانشگاه شهيد بهشتي تهران، , قائم مقامي عليرضا farnam.gh@gmail.com دانشجو ، كارشناسي علوم گياهي،گروه زيست شناسي گياهي، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه خوارزمي تهران،
كليدواژه :
تغيرات جغرافيايي , آناليزهاي آماري , جنوب و جنوب شرق ايران , Acanthodactylus blanfordi
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي علوم و تكنولوژي هاي نوين زيستي
چكيده فارسي :
در اين مطالعه در مجموع، 44 نمونه متعلق به گونه Acanthodactylus blanfordi در چهار جمعيت مختلف از جنوب و جنوب شرق ايران در كل محدوده پراكنش اين گونه در استانهاي سيستان و بلوچستان و هرمزگان، جمع آوري گرديد. جمعيت ها با استفاده از 23 صفت متريك، مريستيك و صفات نسبي مورد مطالعه قرار گرفتند. تفاوتهاي درون و بين جمعيتي با استفاده از آناليزهاي تك متغيره (تست LSD) و همچنين آناليزهاي چند متغيره شامل آزمون تجزيه به مولفه هاي اصلي و آزمون تشخيص مميزي بر روي تمامي جمعيتها بررسي شد. نتايج تست هاي تك متغيره LSD تفاوتهاي معني داري را در برخي صفات متريك و مريستيك از جمله طول دم، تعداد فلسهاي فوق لبي و زير لبي و تعداد رديفهاي فلسهاي سطح شكمي در بين جمعيتهاي ميناب با جمعيتهاي موجود در بخشهاي شمالي محدوه پراكنش گونه نشان مي دهند. نتايج آناليزهاي چند متغيره نشان داد كه صفات اندازه طول بدن، طول دم، تعداد رديف هاي طولي فلس هاي شكمي، تعداد منافذ راني و تعداد فلس هاي گلويي داراي اختلافات معني دار بين جمعيت هاي مختلف اين گونه بود (P≤0.05). نمونه هاي مورد بررسي در اين مطالعه در زيستگاه هاي باز و مسطح (همانند زيستگاه گونه هاي A.blanfordi, A.grandis, A.schmidti) يافت مي شوند. شرايط زيستگاهي گونه هاي مورد مطالعه اندام هاي جلويي و عقبي را بيشتر از ديگر صفات مورفولوژيكي تحت تاثير قرار داده است. بطوريكه طول اندام هاي عقبي (LHL) در تمامي نمونه هاي مورد بررسي نسبت به اندام هاي جلويي (LFL) بيشتر بوده كه اين نسبت در اندام هاي جلويي و عقبي از ويژگي هاي گونه هايي مي باشد كه در دشت هاي باز و گاهي تپه ماهوري يافت مي شوند و آنها را قادر به فرارهاي سريعتر مي سازد