تاثير تخريب الكتريكي دو طرفه ي هسته ي قاعده اي مگنوسلولاريس بر فعاليت حركتي در موش هاي صحرايي نر بالغ

دستجات نورون هاي كولينرژيك قاعده ي مغز جلويي به عنوان هسته ي قاعده اي مگنوسلولاريس ( (NBMدر مغز جوندگان شناخته مي شوند. اختلال در عملكرد و يا فقدان نورون هاي كولينرژيك قاعده ي مغز جلويي و انشعابات قشري آنها يكي از اولين وقايع پاتولوژيك در پاتوژنز بيماري آلزايمر مي باشد. برخي مطالعات نشان داده اند كه سطوح افزايش يافته ي استيل كولين در پايانه هاي كولينرژيك ممكن است موجب بهبود علائم و نقص هاي حركتي ايجاد شده در بيماري آلزايمر شوند. مطالعه ي حاضر با هدف بررسي تاثير تخريب الكتريكي NBM بر فعاليت حركتي در موش هاي صحرايي انجام شده است. بيست و يك موش صحرايي نر به طور تصادفي به سه گروه تقسيم شدند: گروه كنترل، گروه تخريب (تخريب دو طرفه NBM توسط القاءجريان الكتريكي به مدت 3 ثانيه و با شدت 5. ميلي آمپر جهت ايجاد مدل آلزايمر) گروه شاهد تخريب (ورود الكترود به NBM بدون القاء جريان الكتريكي). يك هفته بعد فعاليت حركتي موش هاي صحرايي با دستگاه روتارود سنجيده شد. در اين مطالعه نتايج آناليز واريانس با اندازه گيري تكراري نشان داد كه زمان، گروه و اثر متقابل زمان و گروه تاثير معني داري بر فعاليت حركتي دارد (P 0.001)، آزمون TUKEY نشان داد كه گروه كنترل با گروه تخريب اختلاف معني داري دارد (P 0.001)، همچنين مقايسه نتايج بين گروه شاهد تخريب و كنترل اختلاف معني داري را نشان نداد (P 0.05) كه نشان مي دهد مراحل جراحي شامل بيهوشي و ورود الكترود به هسته NBM بدون القاء جريان الكتريكي تاثيري بر فعاليت حركتي ندارد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي دهد كه فعاليت حركتي در موشهاي صحرايي نر بالغ متعاقب تخريب الكتريكي دو طرفه ي NBM كاهش مي يابد.