نقش جداره هاي سبز در ارتقاء كيفيت اكولوژيكي مطالعه موردي: كوچه ذوالرياستين شهر همدان

در دهه هاي اخيرمحلات سنتي چندان متناسب با نيازهاي افراد نبوده و كمتر نشاني از رنگ وبوي زندگي در آن مشاهده مي شود. با اين وجود برخي از ويژگي هاي كيفي ميتواند به پايدار كردن آنها بيانجامد .اگر محلات با منظر خود در معرض قضاوت ناظران قرار بگيرند ،اولين تصوير ذهني از كوچه هاي آن است كه اساسا مبين تماس انسان و بستر كالبدي آن مي باشد. و بخش غير قابل توجهي از دانش و عواطف محيطي شهروندان راتشكيل مي دهد .كوچه ذوالرياستين شهر همدان با برخورداري از پتانسيل هاي اكولوژيكي در قالب جداره هاي سبز نقش مهمي در ارتقا پايداري زيست محيطي و اجتماعي ايجاد كرده و به عنوان كريدوري سبز در محله و در پيامد آن شهر عمل مي كند. هدف از اين پژوهش شناسايي كيفيت هاي محيطي نمونه موردي و نقش آن در ارتقاء كيفيت زيست محيطي محلات سنتي مي باشد كه با استفاده از روش توصيفي تحليلي و استفاده از متون تصويري در بستر مطالعات ميداني مي باشد و همچنين به منظور تحليل چارچوب مفهومي پژوهش و پاسخگويى به سوال هاي تحقيق، از تكنيك SWOT استفاده شده است. براساس يافته هاي تحقيق مولفه هاي موثر در پايداري محلات را ميتوان در دو بعد زيست محيطي و معنايي ارائه نمود. همچنين بررسي ها نشان مي دهد كه ارزش كيفي منظر (زيست محيطي و معنايي) در سطح بالايي قرار دارد كه بااستفاده از ارتقاي نظم بصري كوچه، ساماندهي جداره ها و پوشش گياهي و انواع آن در زمينه تقويت محلات در قالب پايداري و معنايي به منظور ارتقاء سطح كيفي و مطلوبيت منظر زيستي اين فضا مي توان اقدام نمود.