بررسي گياه پالايي خاكهاي آلوده به موليبدن توسط دو گياه وتيور و يونجه

با رشد صنعت و افزايش مصرف مواد شيميائي بخصوص در شهرها ، ورود آن‌ها در آب، خاك و هوا، باعث آلوده شدن محيط شده و در نتيجه احتمال رويارويي انسان با خطرات ناشي ازفلزات سنگين بيشتر احساس مي شود. گياه پالايي روشي سازگار با محيط زيست براي برداشت آلاينده ها از خاكهاي آلوده با كاربرد گياهان است. اين پژوهش به منظور ارزيابي توانايي گياه پالايي دو گياه وتيور(Vetiver zizanioides)و يونجه(Medicago sativa) در خاكهاي آلوده شده با فلز موليبدن در شرايط گلخانه اي در قالب آزمايش فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. گلدانهاي 5 كيلويي وتيور و يونجه با غلظت هاي 0، 10 و 20 ميلي گرم در كيلو گرم موليبدن در خاك تيمار شدند. جهت آلوده كردن گلدان ها از نمك هپتاموليبدات تترا هيدرات آمونيوم استفاده شد. 60 روز پس از اعمال تيمارها، برداشت گياهان انجام شد. نتايج نشان داد كه اثر موليبدن در صفت مورد مطالعه وزن خشك اندام هوايي در سطح 1% معني دار شد. در گياه وتيور، با افزايش موليبدن خاك، وزن خشك اندام هاي هوايي افزايش چشمگيري يافت. در هر سطح الودگي خاك، غلظت موليبدن در اندام هاي مختلف يونجه از وتيور بيشتر بود. با توجه به اينكه فاكتور انتقال يونجه از وتيور بزرگتر بود بنابراين گياه يونجه توانايي بالاتري در انتقال موليبدن از خاك به اندام هاي هوايي نسبت به وتيور دارد و گياه مناسبتري براي گياه پالايي موليبدن مي باشد و براي هدف برداشت گياهي(يكي از روش هاي گياه پالايي) مناسبتر است در مقابل فاكتور جذب در ريشه و اندام هوايي گياه وتيور بيشتر از يونجه بود كه اين مطلب نمايانگر مناسب بودن اين گياه براي تثبيت گياهي(يكي از روش هاي گياه پالايي) عنصر موليبدن است.