بررسي نقش مشاركت مردمي در ايجاد شهر سالم و ارتقاء كيفيت زندگي شهري در شهرهاي سبز پايدار

بسياري از شهرها، به ويژه در كشورهاي در حال توسعه در دهه‌هاي اخير با تخريب محيط زيست، افزايش نابرابري‌هاي بهداشتي و درماني، اجتماعي و اقتصادي در بين جمعيت شهري خود مواجه شده‌اند. به گونه‌اي كه با وقوع رشد سريع شهرنشيني و افزايش مشكلات در زمينه‌هاي اشتغال و درآمد به خصوص تأمين بهداشت عمومي و... و از طرفي افزايش دامنه ناهنجاري‌هاي اجتماعي در محيط شهرها، عرصه زندگي سالم بر انسان‌ها تنگ مي‌شود و ضرورت تلاش همه جانبه براي نجات شهر و سالم كردن آن با بهره مندي از مشاركت مردمي بيش از پيش احساس مي‌شود. سازمان بهداشت جهاني(WHO) انسان سالم را به عنوان كسي كه داراي سلامت جسمي، اجتماعي، معنوي و رواني است معرفي مي‌نمايد. بنابراين برنامه‌ريزي‌هاي شهري و منطقه‌اي بايد هميشه به منظور پيوستن محيط زيست شهري با سلامت جسمي و رواني شهروندان باشد. جنبش شهرهاي سبز به عنوان يك خلاقيت و ابتكار عمل در طرح‌هاي ارتقاء سلامت، برنامه‌ريزي شهري، حفاظت از اكوسيستم شهري در نظر گرفته مي‌شود و حركت آن به سمت تمركز زدايي از دولت به بخش عمومي، فعاليت و مشاركت هاي اجتماعي است. طبق نتايج، يك شهر سالم از كنار هم قرار گرفتن تك تك شهروندان شكل مي‌گيرد يعني پايه اصلي آن شهروندان هستند. شهروندان در صورت قانون مدار بودن و مشاركت عمومي با مجموعه هاي شهرداري مي‌توانند يك شهر سالم همگام با توسعه پايدار داشته باشند. اگر شهروند از وظايف و حقوق شهروندي خود اطلاع كافي داشته باشد فرهنگ شهرنشيني سريع تر مراحل رشد و ترقي را طي خواهد كرد و بيشتر به سمت اهداف توسعه پايدار مي‌رود. همين امر مي‌تواند گام مهمي براي داشتن شهري خوب و سالم باشد.