مقايسه اثرات نشانگرهاي برآوردي با استفاده از روشهاي RRBLUP و بيزLASSO

هدف از اين پژوهش مقايسه روشهايRRBLUP و بيزLASSO در برآورد اثرات نشانگرها بود. براي به دست آوردن اثرات نشانگرها نياز به ايجاد يك جمعيت بود كه در اين جمعيت نشانگرها و QTLهاي موثر بر صفات در عدم تعادل پيوستگي باشند. براي ايجاد عدم تعادل پيوستگي بين نشانگرها و QTL ها ايتدا 100 حيوان به عنوان جمعيت پايه شبيه سازي شد كه اين افراد داراي ژنومي با 10 كروموزوم و 1000 نشانگر براي هر كروموزوم بودند و به مدت 50 نسل با هم آميزش تصادفي داشتند. در اين مطالعه سه تعداد متفاوت 10، 50 و 500 عدد QTL به صورت تصادفي بر روي ژنوم قرار گرفتند. سپس در نسل 50 تعداد افراد به 1000 فرد افزايش يافت و براي اين افراديك صفت با توارث پذيري 6/ 0 شبيه سازي شد. سپس در اين جمعيت اثرات نشانگرها با استفاده از يكي از روشهاي RRBLUP و بيزLASSO برآورد گرديده و با هم مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه تعداد نشانگرهاي داراي اثر در روش بيزLASSO بخصوص وقتي تعداد QTL ها كم بود، خيلي كمتر از روش RRBLUP بود و به همين دليل هم اندازه اثرات نشانگرهاي داراي اثر بزرگتر بود . در تعداد كم QTL اندازه اثرات و تعداد نشانگرهاي داراي اثر در روش بيز LASSO نسبته به RRBLUP به واقعيت صفت نزديكتر بود.