بررسي فاصله ژنتيكي زيرجمعيت هاي گاوميش خوزستان به كمك ماركرهاي متراكم

باتوجه به اهميت گاوميش درجهت سازگاري با محيط هاي خشك، مقاومت در برابر بيماريها، پايين بودن هزينه هاي نگهداري و استفاده موثر از ضايعات كشاورزي ومواد خشبي كم ارزش در اين مطالعه از تعداد 121 نمونه از گاوميش هاي شهرستانهاي گاوميش خيز استان خوزستان شامل (اهواز، دزفول ، شادگان ، شوش ، شوشتر ، دشت آزادگان) ازگله هايي كه تحت پوشش سيستم ثبت مشخصات و ركورد گيري شير قرار داشتند نمونه گيري شد. نمونه ها با استفاده از تراشه ژنومي اختصاصي با تعداد 90 هزار نشانگر SNP تعيين ژنوتيپ شدند. سپس جايگاه هاي با حداقل فراواني آللي (MAF ) كمتر از 01/ 0، تعادل هاردي واينبرگ آنها كمتر (6-)^10و نرخ خوانش آنها كمتر0.05 بود، كنار گذاشته شدند. نتايج نشان مي دهد كه فاصله ژنتيكي گاوميشهاي شادگان با شوش از همه شهرستانها كمتر و فاصله ژنتيكي گاوميشهاي اهواز و دزفول از همه بيشتر است.