ادبيات نمايشي تاريخي و تأثير آن در ارتقاء روند آموزش تاريخ

Historical dramatic literature and its impact on the process of teaching history

روش هاي سنتي در آموزش تاريخ اگر توأم با شيوه هاي نوين آموزشي نباشد ديگر براي دانشجويان و دانش آموزان جذابيت لازم را ندارد. براين اساس توليد انواع متون نمايشي تاريخي و عرضه آن ها بصورت كتاب و نوشته، اجراي نمايش و ساخت فيلم و تئاترهاي سينمايي و تلويزيوني، كه براي انبوه مخاطبان مشتاق تاريخ را روايت مي كنند، مي تواند براي اين سئوال كه آيا متون نمايشي تاريخي مي تواند در امر آموزش تاريخ مؤثر باشند؟ پاسخ مناسبي ارائه دهد. اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي، با استفاده از منابع مستند محور، و البته بعضي تجربيات شخصي نگارنده در حين تدريس تاريخ در آموزش و پرورش و دانشگاه، نوشته شده است. دستاورد اين پژوهش اثبات اين مدعاست كه آشنايي با ادبيات نمايشيِ تاريخي، بخصوص نمايشنامه ها، بعنوان يك ابزار آموزشي، و استفاده از آن ها به دو شكل خواندن انفرادي و نمايشنامه خواني در كلاس درس مدارس و دانشگاه ها، مي تواند، جدا از راه هاي مرسوم، دريچه اي ديگر را براي ديدن و شناختن تاريخ به روي معلمان، دانشجويان و دانش آموزان بگشايد، و ضمن افزايش دانش و قدرت تخيل و خلاقيت آن ها، فرايند آموزش را برايشان جذاب تر و مؤثرتر كند.