بررسي روش‌هاي توسعه ساختار شبكه بيزين و تعيين موارد كاربرد هر روش

يكي از مهم‌ترين مسائل در تعمير و نگهداري سيستم‌هاي پيچيده شناسايي و مديريت احتمال خرابي بخش‌هاي مختلف سيستم است. شبكه بيزين ابزاري مفيد جهت بررسي و تحليل سيستم در موارد عدم قطعيت است كه امروزه در مباحث قابليت اطمينان، آناليز ريسك و تعمير و نگهداري مورداستفاده قرار مي‌گيرد.ازجمله مزاياي شبكه بيزين كه باعث افزايش تمايل به استفاده از آن در مقابل ديگر روش‌ها شده است، قابليت مدل كردن سيستم‌هاي پيچيده، محاسبه‌ي احتمال خرابي هر بخش و توانايي پيش‌بيني حالت سيستم است. بااين‌حال در بيشتر موارد رسيدن به ساختار صحيح اين شبكه به‌راحتي امكان‌پذير نيست. بدين منظور روش‌هاي مختلفي كه در آن‌ها از ابزار‌هاي جانبي جهت ايجاد ساختار شبكه بيزين استفاده‌شده، مطرح گرديده است. ازجمله ابزار‌هايي كه در ايجاد ساختار شبكه بيزين مورداستفاده قرار مي‌گيرند شامل، درخت خطاي سيستم (FTA)، آناليز مود‌هاي خرابي‌ سيستم و تأثيرات آن‌ها (FMEA) و مطالعه عمليات و خطر سيستم (HAZOP)، است. بااين‌حال نحوه كاربرد اين روش‌ها و نحوه‌ي پياده‌سازي آن‌ها در شرايط مختلف كمتر موردبحث قرارگرفته است. در اين پژوهش با بررسي دو عدد از جديدترين اين روش‌ها و پياده‌سازي آن‌ها بر روي اجزايي از توربين، نحوه‌ي تشكيل شبكه بيژين در اين روش‌ها تشريح مي‌شود. همچنين با بررسي نتايج به‌دست‌آمده كاربرد عملياتي هر روش در مراحل مختلف تعمير و نگهداري سيستم مشخص مي‌شود.