بررسي جنبه هاي دراماتيك داستان زال و رودابه

ادبيات كهن ايران به دليل دارا بودن موضوعاتي چون عشق، نفرت، حسد، خشم، آز، پاكدامني، آلودگي و ... منبعي عظيم براي ادبيات نمايشي محسوب مي شود. در اين ميان شاهنامه ميراث ارزشمند حكيم فردوسي خوش مي درخشد. بر اين اساس و به خاطر اهميت و جذابيت داستان هاي شاهنامه، داستان عاشقانه ي زال و رودابه كه يكي از زيباترين و جذاب ترين عاشقانه هاي ادبيات كهن است براي بررسي جنبه هاي دراماتيك مناسب مي نمايد. در اين داستان به دليل وجود تضادي كه از ابتداي تولد زال تا عاشق شدنش بر رودابه مي بينيم و درگيري شخصيت هاي اين داستان با نيروهاي مخالف، عناصر دراماتيك به نحو موثر و با ثباتي وجود دارند. وحدتي كه در عين طرح همه اين تضادها حاصل مي شود و به شيريني وصال زال و رودابه مي انجامد اين داستان را دلفريب و گيرا مي سازد. كوشش نويسندگان مقال حاضر اين بوده كه به روش كيفي، با رويكرد اسنادي و توصيفي بر اساس مطالعات اسناد آرشيوي و كتابخانه اي ضمن معرفي عناصر درام به ويژگي دراماتيك داستان زال و رودابه بپردازد.