نحوه ي استخراج بيوسورفاكتانت (رامنوليپيد) و كاربرد آن در صنايع غذايي

بيوسورفاكتانت ها تركيبات آلي هستند كه به صورت خارج سلولي يا بخشي از غشاء سلولي به عنوان متابوليت ثانويه توسط اكثر ميكروارگانيسم ها توليد مي شوند. بيوسورفاكتانت ها كاربردهاي ويژه و شاخصي در صنايع مختلف به خصوص صنايع غذايي دارند كه علت توجه ويژه به اين ماده شده است. فعاليت سطحي، زيست تخريب پذير بودن، داشتن ايمني غذايي و مقاومت در دماهاي بالا و pHهاي مختلف و غلظت زياد نمك باعث شده است در مقايسه با نمونه هاي شيميايي بيشتر مورد استفاده قرار بگيرند. عمده ترين محدوديت استفاده از بيوسورفاكتانت ها گران بودن محيط كشت و بيماري زا بودن برخي از گونه هاي توليدكننده ي آن كه با استفاده از ضايعات كشت صنعت به عنوان سوبستراي ارزان قيمت و دست ورزي ژنتيكي گونه ها مي توان اين محدوديت را برداشت. هدف از اين مطالعه مروري بر 3 سويه (سودومونانس آئروژينوزا و 2 سويه جهش يافته آن m34 و m ) جهت توليد بيوسورفاكتانت ها مي باشد و اثر تغييرات دما، سرعت دور شيكر انكوباتور و اثر منبع كربني و ساير عوامل بر ميزان توليد آن ارزيابي شده است. بيوسورفاكتانت توليدشده توسط سودومونانس آئروژينوزا، رامنوليپيد مي باشد و مروري بر مواد خام ارزان قيمت مانند ضايعات روغن هاي گياهي، آب پنير و ضايعات كارخانه ي لبني و سوبستراي نشاسته اي و كاساوا به عنوان محيط كشت مناسب براي توليد بيوسورفاكتانت مي باشد.