مروري بر ضايعات چاي و فرآوري مجدد آن

ميوه ها و سبزيها از جمله مهمترين محصولات كشاورزي هستند كه نقش مهمي در تأمين نياز غذايي و سلامت انسان بازي مي كنند. برخي از اين محصولات كشاورزي بدليل داشتن رطوبت زياد فساد پذير هستند و پس از برداشت بخشي از آنها (بين 5 تا 50 درصد) ضايع مي گردد. در سال هاي اخير تاكيد بر استفاده مجدد از پسماندهاي كشاورزي به طور جدي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. طبق آمارهاي موجود ضايعات بخش كشاورزي جزو بالاترين آمارها گزارش شده كه البته مفيدترين و غني ترين منابع زيستي به شمار مي روند. در اين تحقيق، مراحل توليد ضايعات چاي و راهكارهاي استفاده مجدد از آن بررسي و بحث مي گردد. چاي در كشور ايران از نظر ميزان مصرف و تغذيه جايگاهي نظير محصولات اساسي، نظير گندم، گوشت و شير دارد. اما به دليل عدم وجود كارخانه هاي توليد محصولات متنوع چاي، ضايعات اين محصول ارزشمند به صورت جزيي در خانوارها توليد و بدون استفاده دفع مي شود. ضايعات چاي غني از پروتئين و تركيبات مفيد زيستي است و تحقيقات نشان داده كه امكان استفاده از ضايعات چاي در جيره خوراك انواع دام، به عنوان كود براي بستر زمين هاي با خاك قليايي، استفاده از آن به عنوان بستر تخمير ارزان قيمت، توليد سوخت هاي سنتتيك زيستي و توليد هيدروژن امكانپذير است.