مطالعه نقش تعديل گر عزت نفس بر رابطه بين سرمايه روانشناختي و خودسودمندي معلمان

اين تحقيق با هدف بررسي نقش تعديل گري عزت نفس بر رابطه بين سرمايه روان‌شناختي و خود سودمندي به مرحله اجرا درآمده است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه معلمان پايه ابتدايي ناحيه 4 آموزش‌وپرورش مشهد كه 1584 نفر مي‌باشند در نظر گرفته شده است. نمونه آماري در اين تحقيق با استفاده از فرمول كوكران 319 نفر و از روش نمونه‌گيري به شيوه طبقه اي تصادفي ساده انتخاب شدند. اين تحقيق از حيث هدف، كاربردي قلمداد مي‌شود. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه بود. در اين پژوهش از پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي لوتانز (2007) كه شامل 4 بعد (اميدواري، تاب آوري ، خوش‌بيني و كارآمدي) و داراي 24 گويه و از پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت (1967) كه شامل 4 بعد (عزت نفس عمومي، عزت نفس خانوادگي، عزت نفس شغلي، عزت نفس اجتماعي) داراي 58 گويه و از پرسشنامه خود سودمندي بندورا (1997) كه شامل 4 بعد (دستاوردهاي عملكردي، تجربه‌هاي جانشين، ترغيب كلامي و حالات فيزيولوژيكي) و داراي 25 گويه مي‌باشد, استفاده شده است، كه پس از تأييد روايي و پايايي در مدارس ابتدايي ناحيه 4 آموزش‌وپرورش مشهد مورد آزمون قرارگرفت. در اين تحقيق از روايي صوري و روايي اعتبار محتوا استفاده گرديده است و پايايي آنها به ترتيب نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ مقدار 0.752 و 0.871 و 0.868 برآورد شده است. در نهايت طبق بررسي‌هاي انجام‌شده به اين نتيجه مي‌رسيم كه عزت نفس رابطه بين سرمايه روانشاختي و خود سودمندي معلمان را تعديل مي‌كند.