بررسي الگوريتم امضاي ديجيتال (DSA)

در اين مقاله به بررسي الگوريتم امضاي ديجيتال (DSA) كه يكي از مهمترين الگوريتم هاي رمزنگاري كليد عمومي است، تشريح شده است. از آنجا كه عمل رمز كل پيام كند است ، تمايل به ارسال متن بدون رمز همراه با امضا زياده شده است. در نتيجه مرحله رمز كل پيام مطرح نمي باشد. در اين روش از توابع درهم يكطرفه استفاده مي شود كه علاوه بر صرفه جويي در پهناي باند مورد استفاده براي ارسال امضا باعث تسريع عمل امضا مي شود. براي رسيدن به اين هدف انستيتوي ملي استاندارد و فناوري امريكا استاندارد پردازش اطلاعات فدرال موسوم به استاندارد امضاي ديجيتال را بنا نهاده است. اين استاندارد بر پايه سختي محاسبه لگاريتم گسسته مي باشد و برخلاف سيستم رمز RSA نمي تواند براي رمزگذاري و يا تبادل كليد استفاده شود. با اين حال هسته اصلي پردازش اين الگوريتم براي توليد و تصديق امضا، محاسبات توان رساني و نيز ضرب پيمانه اي است. بنابريان در پياده سازي الگوريتم امضاي ديجيتال ، از الگوريتم هاي محاسبات پيمانه اي چه در مرحله توليد و چه در مرحله تصديق امضا استفاده شده است. با توجه به استفاده از اعداد بزرگ ، الگوريتم مورد نظر مي بايست دو پارامتر را براي پياده سازي در نظر بگيرد :كاهش زمان انجام محاسباتي و استفاده از منابع و حجم كمتر در پياده سازي سخت افزاري.