ارائه مدل مبتني بر خوشه بندي خودكار در افزايش طول عمر شبكه هاي حسگر بي سيم و مقايسه با الگوريتم هاي LEACH و LEACH-C

به جرئت مي توان گفت شبكه هاي حسگر بي سيم يكي از شبكه هاي پر كاربرد در حال حاضر با مقاصد نظامي، كشاورزي، صنعت و غيره مي باشند، اين شبكه ها از تعداد زيادي گره حسگر تشكيل شده اند كه به صورت متراكم در يك محيط پراكنده مي شوند. يكي از عمده ترين چالش ها در اين نوع شبكه ها، محدوديت مصرف انرژي است كه مستقيما طول عمر شبكه حسگر بي سيم را تحت تاثير قرار مي دهد. در اين مقاله يك پروتكل خوشه بندي خودكار بهينه بر اساس فاصله درون خوشه اي و انرژي مصرفي هر گره ارائه مي شود به نحوي كه كه كليه عمليات خوشه¬بندي درون ايستگاه پايه انجام شده و در هر مرحله براي اطمينان از تبادل اطلاعات، گره¬هاي با بيشينه انرژي را در خوشه¬ها به عنوان گره سرخوشه معرفي كنيم. بنابراين ضمن ايجاد شبكه حسگر بي سيم آزمون فرايند خوشه¬بندي خودكار در شبكه حسگر بي¬سيم آزمون را بهينه¬سازي مي¬كند، به بررسي مصرف انرژي در شبكه، طول عمر آن و نيز ميزان ارسال داده¬ها در شبكه مي¬پردازيم. ضمن اينكه در نهايت مقايسه و بررسي¬ عملكرد با الگوريتم¬ پايه LEACH و نيز الگوريتم بهبود يافته LEACH-C انجام خواهد شد.