بررسي ميزان تبعيت سياستهاي مالي از وضعيت چرخه عمر شركتها

در اين تحقيق به بررسي اين امر پرداخته شد كه سياستهاي مالي اعم از سياستهاي سرمايه گذاري، سياستهاي مربوط به تامين مالي از طريق انتشار سهام و استقراض و نيز سياستهاي نگهداشت وجوه نقد، در مراحل مختلف چرخه عمر شركت چه وضعيتي را دارند. استفاده از يك نمونه از شركتهاي بورس اوراق بهادار در سالهاي 1385 الي 1394 بيانگر اين نتيجه بوده است كه در شركتهاي در مرحله پيدايش، رشد و بلوغ شاهد افزايش معنادار خالص سرمايهگذاري هستيم اما با ورود به مرحله افول از ميزان افزايش سرمايهگذاري كاسته شده است. همچنين نتايج نشان ميدهد كه چرخه عمر داراي رابطهاي منفي با خالص سرمايهگذاري و انتشار سهام جديد است. نتايج نشان ميدهد كه در مراحل پيدايش و رشد، از طرفي شاهد افزايش تامين مالي از محل بدهيهاي بلندمدت هستيم و از طرف ديگر در اين مرحله بر ميزان نگهداشت وجوه نقد افزوده شده است. همچنين نتايج نشان ميدهد كه در مراحل بلوغ و افول مطابق انتظار تامين مالي از محل بدهيهاي بلندمدت كاهش معنادار يافته اما در اين مراحل بر خلاف انتظار از ميزان نگهداشت وجه نقد كاسته نشده و بالعكس بر ميزان آن افزوده شده است. اين تحقيق با استفاده از مدلهاي ديكنسون)به عنوان مدل اصلي( و تحليل تمايزي چندگانه )به عنوان مدل مقايسهاي( مراحل مختلف چرخه عمر شركتهاي مورد بررسي و سنجش قرار گرفت. مقايسه نتايج مدلهاي فوق بيانگر آن است كه در مراحل پيدايش و رشد نتايج بدست آمده در غالب موارد مشابه و نزديك به هم است اما نتايج مراحل بلوغ و افول چندان نزديك به يكديگر نبوده كه اين امر نشان دهنده وجود تفاوت دو مدل در شناسايي اين مراحل است.